Udhëzuesi i të Drejtave të Njeriut
Të drejtat e tjera civile,
i) E drejta e lëvizjes sё lirё dhe e zgjedhjes sё vendbanimit në territorin e një shteti;
ii) E drejta e largimit nga çdo vend, duke pёrfshirё edhe vendin e vet, dhe e rikthimit në vendin e vet;
iii) E drejta e njё shtetёsie;
1. Secili qё ndodhet ligjёrisht nё territorin e njё shteti ka tё drejtё tё lëvizë lirisht brenda këtij territori si dhe tё zgjedhё lirisht vendbanimin e tij.
2. Secili ёshtё i lirё tё braktisë cilindo vend, duke pёrfshirё edhe vendin e tij.
3. Tё drejtat e sipёrpёrmendura mund tё kufizohen vetёm kur kjo parashikohet me ligj, dhe kur ёshtё e nevojshme pёr tё mbrojtur sigurinё kombёtare, rendin publik, shёndetin ose moralin publik ose tё drejtat dhe liritё e tё tjerёve, si dhe kur kёto kufizime janё nё pёrputhje me tё drejtat e tjera tё njohura në këtë Pakt.
4. Askush nuk duhet tё privohet arbitrarisht nga e drejta pёr tё hyrё nё vendin e tij.
1. Çdokush ka të drejtën e lirisë e të sigurisë personale. Askujt nuk mund t’i hiqet liria, me përjashtim të rasteve që vijojnë dhe në përputhje me procedurën e parashikuar me ligj: (a) kur burgoset ligjërisht, pas një dënimi të dhënë nga një gjykatë kompetente; (b) kur arrestohet ose burgoset ligjërisht për moszbatim të një urdhri të dhënë nga gjykata në përputhje me ligjin ose për të garantuar përmbushjen e një detyrimi të parashikuar nga ligji; (c) kur është arrestuar dhe paraburgosur për t’u çuar përpara autoritetit gjyqësor kompetent, kur ka arsye të besueshme për të dyshuar se ai ka kryer një vepër penale ose kur ka motive të arsyeshme për të besuar se është e nevojshme që të pengohet të kryejë një vepër penale ose të largohet pas kryerjes së saj; (d) kur një i mitur ndalohet ligjërisht, për qëllim edukimi të mbikëqyrur, ose për ndalimin e tij të ligjshëm, me qëllim që të çohet përpara autoritetit kompetent ligjor;
1. Gjithkush ka të drejtën e lirisë së qarkullimit dhe banimit brenda kufijve të çdo shteti.
2. Gjithkush ka të drejtë të largohet nga cilido vend qoftë, përfshirë këtu edhe të vetin, si dhe të kthehet në vendin e vet.
1. Kushdo qe ndodhet ne menyre te /igjshme ne territorin e nje Shteti ka te drejte, brenda ketij territori, te Levize lirisht ne te dhe te zgjedhe lirisht vendbanimin e tij.
2. Cdo person eshte i lire te /argohet nga cdo vend, duke perfshire te tijin.
3. Ushtrimi i ketyre te drejtave nuk mund te behet objekt i kufizimeve te tjera nga ate te parashikuara ne ligj dhe te domosdoshme ne nje shoqeri demokratike per sigurimin kombetar ose sigurine pub/ike, ruajtjen e rendit publik, parandalimin e veprave pena/e, mbrojtjen e shendetit apo te moralit, ose mbrojtjen e te drejtave dhe te lirive te te tjereve.
4. Te drejtat e parashtruara ne paragrafin 1, ne disa fusha te caktuara, mund t'u nenshtrohen disa kufizimeve te vendosura ne perputhje me ligjin dhe te justifikuara nga interesi pub/ik ne nje shoqeri demokratike.
3. Ekstradimi nuk lejohet nëse ka arsye për të besuar se personi nuk do të pranojë garancitë minimale për një gjykim të drejtë në shtetin kërkues, siç parashihet me Kushtetutën e Republikës së Kosovës.
Ne bis in idem
1. Ekstradimi nuk lejohet nëse është dhënë një vendim i formës së prerë nga organet gjyqësore vendore kundër personit të kërkuar për veprën apo veprat penale për të cilat kërkohet. Ekstradimi mund të lejohet nëse organet gjyqësore vendore kanë vendosur të mos fillojnë ose të ndërpresin procedurën gjyqësore në lidhje me veprën apo veprat e njëjta penale.
2. Ekstradimi nuk lejohet nëse është dhënë vendim i formës së prerë nga organet gjyqësore të një shteti të tretë kundër personit të kërkuar për veprën ose veprat penale për të cilat kërkohet ekstradimi dhe nëse ekziston një marrëveshje ndërkombëtare mes Republikës së Kosovës dhe atij shteti për njohjen dhe ekzekutimin e ndërsjellë të vendimeve penale.
Qëllimi
Ky ligj ka për qëllim të ratifikojë Traktatin ndërmjet Republikës së Kosovës dhe Hungarisë për Ekstradim, të nënshkruar nga Ministrat e Drejtësisë së të dy vendeve, më 24 nëntor 2017, në Prishtinë.
Traktati ndërmjet Republikës së Kosovës dhe Hungarisë për Ekstradim, gjendet i bashkëngjitur në e lartshënuar.
Z. Ján Çonka, Znj. Mária Čonková, Znj. Nad'a Čonková dhe Znj. Nikola Čonková janë shtetas sllovakë me origjinë rome, të lindur në vitet 1960, 1961, 1985 dhe 1991 respektivisht. Dy aplikantët e parë janë prindërit e aplikantëve të tretë dhe të katërt. Aplikantët thonë se në disa raste ndërmjet marsit dhe nëntorit 1998 ata u sulmuan me dhunë nga skinheads në Republikën Sllovake. Në të vërtetë, në nëntor të vitit 1998, z. Čonka ishte plagosur aq seriozisht në një sulm që ai duhej të shtrohej në spital. Policia ishte thirrur por nuk kishte pranuar të ndërhynte. Disa ditë më vonë zoti dhe znj. Čonka ishin nënshtruar ofendimeve dhe kërcënimeve të rinovuara nga skinheads, por policia kishte refuzuar përsëri të ndërhyjë. Si rezultat i këtyre kërcënimeve të vazhdueshme, aplikantët kishin vendosur të iknin nga Sllovakia dhe të udhëtonin në Belgjikë, ku ata kishin ardhur në fillim të nëntorit 1998: Z. Čonka dhe dy fëmijët e mitur më 6 nëntor dhe znj. Čonka dy ditë më vonë.
Ankuesit pretenduan se arrestimi i tyre në stacionin e policisë Ghent më 1 tetor 1999 kishte shkaktuar një shkelje të nenit 5 § 1 të Konventës, pjesa përkatëse e së cilës thotë si vijon:
Gjykata në mënyrë unanime:
1. Vendos në mënyrë unanime se ka pasur shkelje të nenit 5 § 1 të Konventës;
2. Vendos në mënyrë unanime se nuk ka pasur shkelje të nenit 5 § 2 të Konventës;
3. Vendos në mënyrë unanime se ka pasur shkelje të nenit 5 § 4 të Konventës;
4. Vendos me katër vota në tre se ka pasur shkelje të nenit 4 të Protokollit nr. 4 të Konventës;
5. Vendos në mënyrë unanime që nuk ka pasur shkelje të nenit 13 të Konventës së marrë në lidhje me nenin 3;
Ankuesi ankohet sipas nenit 5 § 1 të Konventës, se ndalimi i tij i vazhdueshëm (të paktën nga 20 korriku 2010 ose, ndryshe, nga 14 gushti ose 7 tetori 2010) nuk ishte në përputhje me ligjin.
Kjo ankesë bie për t'u shqyrtuar sipas nenit 5 § 1 (c) të Konventës.
Kërkuesi u ankua në bazë të nenit 5 § 4 të Konventës se ligjshmëria e paraburgimit të tij të vazhdueshëm
që është shqyrtimi i kërkesës së tij të parë për lirim, nuk u trajtua me shpejtësi.
PËR KËTO ARSYE, GJYKATA UNANIMISHT,
Konstaton se ka pasur shkelje të nenit 5 § 1 të Konventës lidhur me paraburgimin e ankuesit nga 24 nëntor 2010 deri më 12 mars 2012;
Konstaton se ka pasur shkelje të nenit 5 § 4 të Konventës;