Udhëzuesi i të Drejtave të Njeriut
(vi) E drejta e pjesëmarrjes së barabartë në veprimtari kulturore;
Njihet e drejta e mbledhjes paqësore. Ushtrimi i kёsaj tё drejte mund tё jetё objekt vetёm i kufizimeve qё diktohen sipas ligjit dhe qё janё tё nevojshme nё njё shoqёri demokratike, nё interes tё sigurisё kombёtare, tё qetёsisё dhe rendit publik, ose pёr tё mbrojtur shёndetin ose moralin publik, apo tё drejtat dhe liritё e tё tjerёve.
Liria e tubimit dhe e organizimit
1. Çdokush ka të drejtën e lirisë së tubimit paqësor dhe të organizimit me të tjerët, duke përfshirë të drejtën e themelimit me të tjerë të sindikatave dhe të pjesëmarrjes në to për mbrojtjen e interesave të tij.
2. Ushtrimi i këtyre të drejtave nuk mund t’u nënshtrohet kufizimeve të tjera përveç atyre që parashikohen me ligj dhe që janë të nevojshme në një shoqëri demokratike, në interes të sigurisë kombëtare ose sigurisë publike, për mbrojtjen e rendit dhe parandalimin e krimit, për ruajtjen e shëndetit ose të moralit, ose për mbrojtjen e të drejtave dhe të lirive të të tjerëve. Ky nen nuk ndalon kufizime të ligjshme të ushtrimit të këtyre të drejtave nga pjesëtarë të forcave të armatosura, të policisë ose të administratës shtetërore.
Liria e tubimit
OJQ, përfshirë anëtarët apo zyrtarët e saj, gëzon të drejtën e tubimit paqësor sipas legjislacionit në fuqi në Republikën e Kosovës
1. Nëpunësit civilë kanë të drejtën, por nuk janë të detyruar, të krijojnë dhe t’i bashkohen një partie politike, shoqate, organizate private joqeveritare, sindikate ose një shoqate profesionale, që punon në arritjen e objektivave e që janë në harmoni me legjislacionin ekzistues mbi rendin publik. 2. Nëpunësit civilë mund të jenë anëtarë të trupave të përmendur në paragrafin 1 të këtij neni, me kusht që kjo pozitë të mos jetë në konflikt interesi me detyrat që i janë përcaktuar nëpunësit civil dhe me statusin e tij/saj
1.2. E drejta për lirinë fetare dhe të besimit përfshinë, mes tjerash, edhe liritë në vijim:
a. Lirinë e adhurimit ose tubimit në lidhje me një fe ose besim, dhe krijimin dhe mirëmbajtjen e vendeve për këto qëllime;
1.3 Liria për të manifestuar fenë ose besimin duhet t’iu nënshtrohet vetëm atyre kufizimeve që janë të parashkruara me ligj dhe janë të domosdoshme në shoqërinë demokratike në interes të sigurisë publike, për mbrojtjen e rendit publik, shëndetit dhe moralit, dhe për mbrojtjen e të drejtave dhe lirive themelore të të tjerëve.
Aplikantët u ankuan sipas nenit 11 të Konventës se ata ishin ndaluar të mbajnë tubime paqësore gjatë periudhës 1998-2003. Sipas mendimit të tyre, ndërhyrjet me të drejtën e tyre për tubim paqësor nuk ishin justifikuar sipas paragrafit 2 të nenit 11. Gjykata njëzëri konstaton se ka shkelje të nenit 11 të Konventës;
Aplikantët pohonin shkelje të Neneve 11, 13 dhe 14 të KEDNJ në lidhje me nenin 11, pasi u ishte refuzuar leja për të demonstruar që të ngritnin ndërgjegjësimin për diskriminimin kundër homoseksualëve.
Aplikantët (Fondacioni për Barazi dhe një grup individësh aktivë në OJQ që përfaqësojnë të drejtat homoseksualëve) planifikuan të mbajnë një marshim dhe një numër të shesheve për të rritur ndërgjegjësimin e publikut për diskriminimin kundër pakicave. Autoritetet administrative, duke vepruar në emër të Kryetarit të Bashkisë së Varshavës, refuzuan t'i jepnin aplikantëve leje për marshim. Gjykata njëzëri hodhi poshtë vërejtjet paraprake të Qeverisë dhe konstatoi se kishte pasur shkelje të nenit 11 dhe neneve 13 dhe 14 të ndërmarra në lidhje me nenin 11.
Aplikanti u ankua se e drejta e tij për lirinë e tubimit paqësor ishte shkelur si pasojë e ndërhyrjes së paligjshme dhe joproporcionale të policisë, gjegjësisht shpërndarjes së tubimit në “Sheshin e Lirisë” dhe se ai nuk kishte pasur asnjë mjet efektiv kundër shkeljes së kësaj të drejte .
Gjykata rithekson që një ndërhyrje do të përbëjë një shkelje të nenit 11 përveç nëse "parashikohet me ligj", ndjek një ose më shumë qëllime legjitime sipas paragrafit 2 dhe është "e nevojshme në një shoqëri demokratike" për arritjen e këtyre qëllimeve.
Gjykata njëzëri konstaton se ka pasur shkelje të nenit 11 të Konventës;
Në këtë çështje, Gjykata Evropiane për të Drejtat e Njeriut ka theksuar se arsyet e parashtruara nga Qeveria, edhe pse munden të konsiderohen të rëndësishme, nuk janë të mjaftueshme për të treguar se ishte "e domosdoshme" për të detyruar aplikantin për të qenë anëtar i shoqates Frami, në rrezikun e humbjes së licencës së tij dhe në kundërshtim me mendimet e tij. Në veçanti, pavarësisht kufirit të vlerësimit të Islandës, masat e këtilla kufizuese nuk ishin në përpjesëtim me qëllimin legjitim të ndjekur. Rrjedhimisht, Gjykata ka gjetur shkelje të nenit 11.
(39748/98) [2004] ECHR 76 (17 February 2004)
Faktet: Aplikuesi ishte shtetas italian dhe kryetar i Gjykatës së Qarkut La Spezia. Procedimet disiplinore u ngritën kundër tij pasi kishte qenë një anëtar i një shoqate masonike. Parashtruesi pretendonte se vendosja e sanksionit ndaj tij shkeli nenet 9 (e drejta për lirinë e mendimit, ndërgjegjes dhe fesë), 10 (liria e shprehjes) dhe 11 (liria e tubimit dhe asocimit) të Konventës. Gjykata konstatoi shkelje të nenit 11 me arsyetimin se kishte pasur ndërhyrje në të drejtën e aplikantit për lirinë e asocimit, siç garantohet me nenin 11. Ndërhyrja nuk ishte përcaktuar me ligj sepse rregullorja kombëtare mbi të cilën ishte bazuar masa disiplinore nuk kishte bazë në të drejtën vendase dhe nuk arriti të plotësonte kushtet e qasjes dhe parashikueshmërisë. Në të vërtetë, formulimi i direktivës që përshkruante sanksionin nuk ishte mjaftueshëm i qartë dhe i parashikueshëm për t'i mundësuar kërkuesit të kuptonte se anëtarësia e tij në një shoqatë masonike mund të çonte në sanksione ndaj tij.