Udhëzuesi i të Drejtave të Njeriut
Të drejtat e tjera civile,
i) E drejta e lëvizjes sё lirё dhe e zgjedhjes sё vendbanimit në territorin e një shteti;
ii) E drejta e largimit nga çdo vend, duke pёrfshirё edhe vendin e vet, dhe e rikthimit në vendin e vet;
iii) E drejta e njё shtetёsie;
1. Secili qё ndodhet ligjёrisht nё territorin e njё shteti ka tё drejtё tё lëvizë lirisht brenda këtij territori si dhe tё zgjedhё lirisht vendbanimin e tij.
2. Secili ёshtё i lirё tё braktisë cilindo vend, duke pёrfshirё edhe vendin e tij.
3. Tё drejtat e sipёrpёrmendura mund tё kufizohen vetёm kur kjo parashikohet me ligj, dhe kur ёshtё e nevojshme pёr tё mbrojtur sigurinё kombёtare, rendin publik, shёndetin ose moralin publik ose tё drejtat dhe liritё e tё tjerёve, si dhe kur kёto kufizime janё nё pёrputhje me tё drejtat e tjera tё njohura në këtë Pakt.
4. Askush nuk duhet tё privohet arbitrarisht nga e drejta pёr tё hyrё nё vendin e tij.
1. Gjithkush ka të drejtën e lirisë së qarkullimit dhe banimit brenda kufijve të çdo shteti.
2. Gjithkush ka të drejtë të largohet nga cilido vend qoftë, përfshirë këtu edhe të vetin, si dhe të kthehet në vendin e vet.
Liria e lëvizjes dhe Kombësia
1. Shtetet Palë do të njohin të drejtat e personave me aftësi të kufizuar për lirinë e lëvizjes, lirinë për të zgjedhur vendbanimin e tyre dhe kombësinë, njësoj si pjesa tjetër e popullësisë, duke u siguruar gjithashtu që personat me aftësi të kufizuar:
(a) të gëzojnë të drejtën për të marrë dhe ndryshuar kombësinë dhe që atyre të mos iu hiqet kombësia në mënyrë arbitrare apo për shkak të aftësisë së tyre të kufizuar;
(b) të mos iu hiqet mundësia, për shkak të aftësisë së kufizuar, për të marrë, patur dhe përdorur dokumentacionin e kombësisë së tyre apo dokumentacion tjetër identifikues, apo për të përdorur proceset përkatëse të tilla si proçedurat e emigrimit, që mund të nevojitet për të lehtësuar ushtrimin e të drejtës për lirinë e lëvizjes;
(c) të jenë të lirë të largohen nga çdo vend/shtet, përfshirë dhe vendin/shtetin e tyre;
(d) të mos iu hiqet e drejta, në mënyrë arbitrare apo për shkak të aftësisë së kufizuar për të hyrë në vendin/shtetin e tyre.
1. Kushdo qe ndodhet ne menyre te /igjshme ne territorin e nje Shteti ka te drejte, brenda ketij territori, te Levize lirisht ne te dhe te zgjedhe lirisht vendbanimin e tij.
2. Cdo person eshte i lire te /argohet nga cdo vend, duke perfshire te tijin.
3. Ushtrimi i ketyre te drejtave nuk mund te behet objekt i kufizimeve te tjera nga ate te parashikuara ne ligj dhe te domosdoshme ne nje shoqeri demokratike per sigurimin kombetar ose sigurine pub/ike, ruajtjen e rendit publik, parandalimin e veprave pena/e, mbrojtjen e shendetit apo te moralit, ose mbrojtjen e te drejtave dhe te lirive te te tjereve.
4. Te drejtat e parashtruara ne paragrafin 1, ne disa fusha te caktuara, mund t'u nenshtrohen disa kufizimeve te vendosura ne perputhje me ligjin dhe te justifikuara nga interesi pub/ik ne nje shoqeri demokratike.
Neni 18 Qëndrimi, liria e lëvizjes dhe mbajtja
1. Aplikuesit mund të lëvizin lirshëm në territorin e Republikës së Kosovës që nga momenti i aplikimit për mbrojtje ndërkombëtare deri në momentin kur do të merret vendim i formës së prerë.
Kufizimi i përkohshëm i lirisë së lëvizjes
1.Zyrtari policor është i autorizuar që përkohësisht t’ia kufizojë lirinë e lëvizjes personit në një zonë të caktuar ose ta orientojë lëvizjen e tij në një zonë tjetër, me qëllim që të sigurohet zona e caktuar për t’i arritur objektivat legjitime të policisë apo për t’i mbrojtur personat nga rreziku i përkohshëm.
2.Objektivat legjitime të policisë përfshijnë, por nuk kufizohen në mbrojtjen e personave nga fatkeqësitë, epidemitë, dhe rastet e tjera të rrezikut të pashmangshëm.
3.Kufizimi i përkohshëm i lirisë së lëvizjes të personit përfundon menjëherë pasi të arrihen objektivat legjitime të policisë lidhur me kufizimin e përkohshëm.
Neni 6
1. Qëndrimi afatshkurtër nënkupton qëndrimin e një të huaji deri në nëntëdhjetë (90) ditë brenda periudhës kohore prej njëqind e tetëdhjetë (180) ditë pa vizë ose me vizë kur kjo kërkohet.
2. Qëndrimi afatshkurtër mund të jetë më i shkurt së nëntëdhjetë (90) ditë kur kjo përcaktohet me vizë. Periudha e qëndrimit llogaritet prej ditës së parë të hyrjes në Republikën e Kosovës.
3. I huaji i cili tashmë e ka shfrytëzuar afatin e qëndrimit prej nëntëdhjetë (90) ditë brenda periudhës kohore prej njëqind e tetëdhjetë (180) ditë, mund të hyjë prapë dhe të qëndrojë në Republikën e Kosovës pas kalimit të periudhës kohore prej njëqind e tetëdhjetë (180) ditëve nga dita e hyrjes së parë.
27.1 Organi kompetent, tek i cili ka qenë e paraqitur kërkesa për tu pajisur me pasaportë e refuzon kërkesën në bazë të vendimit të gjykatës nëse :
a) kundër shtetasit, që ka bërë kërkesën për lëshimin e pasaportës është duke u zhvilluar procedurë penale respektivisht zhvillohet procedura për zgjidhjen e martesës si dhe njohjen e të drejtës prindërore, nëse gjykata kërkon ndalesën e lëshimit të pasaportës ;
b) ekzistojnë interesat e mbrojtjes së shtetit, të përcaktuara në ligj ;
c) shtetasit i është shqiptuar së paku dy herë dënimi me burg për veprat penale të prodhimit të kundërligjshëm dhe trafikimit të narkotikëve, falsifikim të parave, kontrabandim, falsifikim të dokumenteve, prodhim kundërligjor dhe trafikim të armëve apo eksplozivëve, kalim të kundërligjshëm të kufirit shtetëror, trafikimit me qenie njerëzore, terrorizmit ndërkombëtar, financimit të veprimtarisë terroriste dhe vepra tjera penale në lidhje me shtetet e huaja,
Nëse gjykata ka nxjerrë aktgjykim të plotfuqishëm kundër shtetasit të bazuar në pikat a,b,c të paragrafit 1 të këtij neni, duhet të njoftojë organin kompetent mbi refuzimin e kërkesës dhe për këtë duhet të japë arsyetim.
Nëse ndonjëra nga arsyet nga pikat a,b,c, të paragrafit 1 të këtij neni, është paraqitur pas lëshimit të pasaportës, organi kompetent për dhënien e pasaportës duhet te nxjerri vendim mbi marrjen e pasaportës
Z. Ján Çonka, Znj. Mária Čonková, Znj. Nad'a Čonková dhe Znj. Nikola Čonková janë shtetas sllovakë me origjinë rome, të lindur në vitet 1960, 1961, 1985 dhe 1991 respektivisht. Dy aplikantët e parë janë prindërit e aplikantëve të tretë dhe të katërt. Aplikantët thonë se në disa raste ndërmjet marsit dhe nëntorit 1998 ata u sulmuan me dhunë nga skinheads në Republikën Sllovake. Në të vërtetë, në nëntor të vitit 1998, z. Čonka ishte plagosur aq seriozisht në një sulm që ai duhej të shtrohej në spital. Policia ishte thirrur por nuk kishte pranuar të ndërhynte. Disa ditë më vonë zoti dhe znj. Čonka ishin nënshtruar ofendimeve dhe kërcënimeve të rinovuara nga skinheads, por policia kishte refuzuar përsëri të ndërhyjë. Si rezultat i këtyre kërcënimeve të vazhdueshme, aplikantët kishin vendosur të iknin nga Sllovakia dhe të udhëtonin në Belgjikë, ku ata kishin ardhur në fillim të nëntorit 1998: Z. Čonka dhe dy fëmijët e mitur më 6 nëntor dhe znj. Čonka dy ditë më vonë.
Ankuesit pretenduan se arrestimi i tyre në stacionin e policisë Ghent më 1 tetor 1999 kishte shkaktuar një shkelje të nenit 5 § 1 të Konventës, pjesa përkatëse e së cilës thotë si vijon:
Gjykata në mënyrë unanime:
1. Vendos në mënyrë unanime se ka pasur shkelje të nenit 5 § 1 të Konventës;
2. Vendos në mënyrë unanime se nuk ka pasur shkelje të nenit 5 § 2 të Konventës;
3. Vendos në mënyrë unanime se ka pasur shkelje të nenit 5 § 4 të Konventës;
4. Vendos me katër vota në tre se ka pasur shkelje të nenit 4 të Protokollit nr. 4 të Konventës;
5. Vendos në mënyrë unanime që nuk ka pasur shkelje të nenit 13 të Konventës së marrë në lidhje me nenin 3;
Ankuesi ankohet sipas nenit 5 § 1 të Konventës, se ndalimi i tij i vazhdueshëm (të paktën nga 20 korriku 2010 ose, ndryshe, nga 14 gushti ose 7 tetori 2010) nuk ishte në përputhje me ligjin.
Kjo ankesë bie për t'u shqyrtuar sipas nenit 5 § 1 (c) të Konventës.
Kërkuesi u ankua në bazë të nenit 5 § 4 të Konventës se ligjshmëria e paraburgimit të tij të vazhdueshëm
që është shqyrtimi i kërkesës së tij të parë për lirim, nuk u trajtua me shpejtësi.
PËR KËTO ARSYE, GJYKATA UNANIMISHT,
Konstaton se ka pasur shkelje të nenit 5 § 1 të Konventës lidhur me paraburgimin e ankuesit nga 24 nëntor 2010 deri më 12 mars 2012;
Konstaton se ka pasur shkelje të nenit 5 § 4 të Konventës;